   (Binbaşı Âsım Bey’in Risâletü’n-Nur Sözleri hakkında temsil ettiği bir fıkradır) Münezzehtir şuûnattan, hep ilhâm-ı İlâhîdir, Okurken nûr alır vicdan, sütûr-u bîtenâhîdir, Riyâdan, kibirden, her meâsîden münezzehtir, Kelâm-ı Lâyezalî’den gelen, bir nûr-u müferrihtir. Nasıl bir vecd içinde anladım bilsen, bu âsârı, Bu, âyetler gibi nurânî ve lâhutî bu efkârı, Meâsir mi? eser mi müncelî, yoksa müesser mi? İlâhî bir “sırren”den berk uran, hayret-feza sır mı? Anılmaz, anlatılmaz, sırr-ı vahdetten haberlerdir. Sen ey gâfil beşer bil nefsini, gör ki, ne şeylerdir. Bütün kevn vâlih ve hayran düşündükçe ser-encâmın Kerîm hayretle, hürmetle anar nâmın, büyük nâmın. Âsım Kelimenin manası için üzerini çift tıklayınız. | |||
